Σαμαράδες, σαμαροποιοί ή σαγματοποιοί ονομάζονται οι τεχνίτες που έφτιαχναν σαμάρια, τα εξαρτήματα στη ράχη των υποζυγίων. Χρησίμευαν ως κάθισμα για τον αναβάτη ή ως βάση για τη στερέωση των φορτίων που μετέφεραν τα ζώα.
Οι ενδιαφερόμενοι πήγαιναν το ζώο τους στον σαμαρά. Εκείνος υπολόγιζε με το μάτι το μέγεθος του ζώου και έφτιαχνε το σαμάρι. Ο σκελετός του σαμαριού φτιαχνόταν από ξύλο. Καταλληλότερο ήταν αυτό του πλατάνου και μετά της μουριάς ή της οξιάς.
Το δέρμα που κάλυπταν το σαμάρι το αγόρασαν κατεργασμένο από τους ταμπάκηδες* και ήταν από γίδα ή πρόβατο. Στο τέλος έκαναν το <<κέντημα του ξυλου>>. Σχεδίαζαν λουλούδια ή σταυρούς με συγκεκριμένο τρόπο καρφώματος των προκών. Η τέχνη του σαμαρά συνήθως μεταδιδόταν από πατέρα σε γιο και σπάνια διδασκόταν από κάποιον παλιό μάστορα σε μαθητευόμενο.
*ταμπάκης : ο βυρσοδέψης, ο επεξεργαστής δερμάτων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου